به نام خدا 

مادر

مادر چگونه تورا بستایم که زبان الکن من از توصیف تو عاجز است. مادر اگر می شد جز خدا را پرستش کرد تو قابل پرستش بودی. مادر خدا چه نیکو انتخابی کرد که امانت خویش را به دوش تو گذاشت و لطف و محبت خویش را به تو ارزانی داشت که تو لایق آن بودی و چه نیکو پاس این امانت داشتی.

اکنون از محبتت بگویم یا از تلاش و کوششت از حلم و بردباریت یا ایثار و فداکاریت راستی چرا من بگویم بگذار که رسول الله بگوید که بهشت زیر پای مادران است آری هرکجا تو قدم بگذاری بهشت است و بی تو جهان دوزخی دردناک خواهد بود.

مادر شیئان بلاعوضی که ائمه فرموده اند تو اولین آنها هستی مادر تو اولین معلمی که الفاظ را با مهربانی به کودک خود آموختی و با صبر و شکیبایی طفل ناتوان را به راه رفتن واداشتی و پناه او بودی و با شیره جان خود به او حیات و توانایی بخشیدی تا خود ناتوان شدی و باز خوشحال بودی که او جوان نورسی خواهد شد، بی دلیل نیست اگر بگوییم بزرگان و شجاعان و قدرتمندان جهان از دامان مادر سر خط پناهندگی دارند، مادر تو بودی که خطاهای فرزند را بخشیدی و گردن کشیهایش را تحمل کردی، پس بی سبب نیست که امام زین العابدین علیه السلام می فرماید "ولا تطیقُ شکرها الی بعون الله تعالی و توفیقه" هرگز طاقت شکر گذاری زحمات مادر را نداری مگر اینکه خدا تو را یاری کند.

مادر در این جهان پر فریب و نیرنگ و محبتهای دروغین تنها محبت تو خالصانه بود، مادر در زمان بی کسی و درماندگی وقتی به گذشته بر میگردم از دوستان دوران جوانی هیچ یک را نمی بینم تنها تو مانده ای چون قهرمان این میدان تنها تو هستی از شکوه و جلال تو همین بس که خدای بزرگ در قرآن کریم فرموده "واخفض لهما جناح الذل من الرحمه" یعنی باید با تو مهربان بود و بال خاکساری در حظور تو فرو انداخت، آری این عظمت و بزرگی تو را می زیبد ای همه خوبی، راستی تو چه هستی یک عاشق تا آخرین لحظه عمر یک غمخوار در تمام غمها و مصیبت ها یک یاور و پشتیبان در تمام سختیها و پیکارها تو غالب واژهای محبت ایثار و سوختن و ساختنی ای قهرمان فاتح قله محبت درودت باد و این کلام الهی شامل حالت. "رب ارحمهما کما ربیانی صغیرا "